Op zevenjarige leeftijd begon Michael Lazic met thai chi en gevechtskunsten, daarna schakelde hij over op olympisch turnen en werd ingenieur elektronica. In privéscholen bekwaamde hij zich in klassieke en moderne dans.

- 1996-2002: Start of dance career in various companies at home and abroad: like Schwerin
Staatstheater and Malaika Kusumi dans theater Frankfurt
-2003 co-choreographer with Marc Bogaerts for Ballet of Flanders
-2004 guest dancer Ballet of Flanders
-2005 guest dancer Tokio Ballet for Maurice Bejarts Kabuki
-2007 start choreographic career
-2007 dance short film 'Cocoon' directed by Jeroen Bogaerts, 1st prizes won in Uthah, Sydney
and Hollywood
-2008 debut production a Body in Translation, première ccBerchem voor het Amperdansfestival
-2009 Staging Reality with Hans Op de Beeck, tour for Dance Week festival Zagreb
-2010-2013 short productions like Pi, Sound extensions, Roses, Swan
-2009-2013 curator arts festival Verni'cage - Oude Badhuis Antwerp
- 2013-2017 organiser Dance aan de Stroom festival (best Flemish amateur dance company)
-2013-2022 artistic director dance theatre company cieMESS
-2013-2016 Artist in residency Theater aan de Stroom choreoprpahed: Black Swan, Soletude
with Jef Neve, BAch&Brel, Stervende Zwaan
-2018 dance&music production Halleluja with. 6 dancers and Peter Verheslt music ensemble
with vocals by Kris Dane
-2019 dance&music production The 2 Fridas with. 4 dancers and Peter Verheslt music ensemble
-2020 shortt dance film Fallen
-2021-now Artistic leader art site Berkenrijs-Wilrijk
-2021 dance&music production Dancing a Prayer: 70 minutes dancesolo with live music
-2022 creation SkIN

Na haar studies aan het “Institut für Bühnentanz/Ballettakademie Köln” leidde haar weg naar België waar ze onder andere als stagiair in het “Koninklijke Ballet van Vlaanderen” klassieke en neoklassieke repertoire danste. Er volgden verdere engagements in onder andere de Vlaamse Opera en het Ballet Du Novaert en later evolueerde ze in de richting van hedendaags danstheater.
Samen met Michael Lazic richtte in ze in 2009 het
het dansgezelschap Cie M.E.S.S. op, waar ze sindsdien tot heden in verschillende producties zowel danst als ook Lazic als assistente begeleidt (waaronder “Soletude” i.s.m. Jef Neve en “Staging Reality” i.s.m. beeldend kunstenaar Hans Op de Beeck).
In 2011 debuteerde ze als choreografe met een eerste solo short piece choreografie, “Pi=3,1415…” .In 2016 volgde “The Dying Swan” in het Theater aan de Stroom te Antwerpen, waar het dansgezelschap tussen 2013 en 2016 in residentie was. In 2019 volgde “The Two Fridas”.
Eind 2021 creëerde Grzybek haar eerst avondvullende solo voorstelling “Dancing A Prayer”.
Sinds 2016 volgt ze Jinen butoh-dans bij Atsushi Takenouchi in Italië, waar ze al meerdere butoh-solo’s danste. Butoh-dans evolueerde tot een nieuwe passie van haar en drukt een stempel op haar huidige choreografische- en danstaal.
Grzybek is zeer begaan met sociale en politieke kwesties van vandaag, zowel privé als in haar artistieke werk. Zij is onder meer lid van het debat panel van de gerenommeerde Duitse krant “Die Zeit”, waar zij zich in het bijzonder inzet voor sociale rechtvaardigheid, milieu en dierenwelzijn. Grzybek en Lazic leiden een jeugdorganisatie die in verschillende projecten vooral kinderen uit armere gezinnen in staat stelt deel te nemen aan wekelijkse dans- en toneelprojecten.