GETUIGENISISSEN

Hun ruzies, al dan niet dronken, resulteerden steeds in zwaar geweld tegenover mijn moeder: ze werd ge­stampt, gewurgd, kreeg kopstoten tot haar neus brak, haar ribben werden gebroken…Hij wurgde haar tot ze bewusteloos was, ging terug weg en liet mij achter bij haar, wachtende, huilende, niet wetende of ze terug wakker ging worden en vaak ook tussen het bloed, haar bloed en de scherven van alles wat hij kapot had geslagen.

Die gewelddadige relatie van mijn ouders heeft mijn hele leven getekend, het is nu zo en het is wat het is. Waar ik het erg moeilijk mee heb is dat ook mijn kinderen rekening hebben moeten houden met mijn rugzak en daar hebben zij niet om gevraagd. Ik ben nu eenmaal geen onbezorgde mama maar een zwaar getrauma­tiseerde mama.

Ik zat op bed naast mama? Mijn vader had het jachtgeweer van de schouw genomen en schoot naast ons in de matras. Mama liep weg verstopte zich in de bakkerij achter de broodmachine. Ik liep haar achterna, ging voor haar staan met mijn armen open en toen mijn vader binnenkwam riep ik: “schiet maar”! M’n ma, m’n pa en geweld, ik heb nooit anders geweten.

Nooit was er zekerheid, als hij dronken was, was er horror! Hij sloeg alles stuk, ook m’n mama. Haar verhaal was er een van blauwe ogen en plekken allerhande, tranen en een zonnebril, ja zelfs bij slecht weer of in de winkel.

Bijna 14 jaar was ik, hoorde vader razen en moeder huilen, kwam uit bed, ik was het beu!... Toen ik in hun deuropening verscheen schoot m’n vader m’n moeder dood, acht kogels in haar hart.

 

 

Een man met twee gezichten, intelligent en hardwerkend versus twistziek, graag drinken en kwaadaardig... Dat hij een psychopathische narcist was besefte ik niet. 25 jaar bleef ik bij hem. En alsmaar agressiever werd hij, in woord en in daad. Gebroken ribben, neus, staartbeen, blauwe ogen, oren, wurggrepen...

Hij was een heel charmante man, een muzikant, een vrolijke gast…. altijd in voor een feestje. Daar was hij goed in, maar thuis dan was het anders… en dat was heel raar, ik ben verliefd op hem geworden omdat hij zo een open geest had, en als je dan samenwoont en trouwt dan wordt het: ‘vrouw aan de haard’, en ‘Moet jij niet dit doen en moet jij niet dat’ …. Ik moest binnenblijven, zorgen voor de was en de plas.

Eén keer was het echt serieus, maar ja, ik ben ook geen heilig boontje, ik ging ook graag uit, een keer een pintje drinken. Op een gegeven moment zaten we in een café en we kregen een dispuut over zijn pull die hij kwijt was en ik moest die gaan zoeken. Ik was me zelf aan het amuseren met dansen en ik zei dat hij het zelf moest doen! En hij werd ambetant, we kregen al ruzie en ik ben weggegaan en met de auto naar huis gereden en hem daar achtergelaten. Dat had ik beter niet gedaan. Ik sliep al toen hij thuiskwam, hij heeft mij wakker gemaakt, mij vastgepakt, gestampt en geslagen. Ik werd ’s morgens wakker en ik kon niet meer zitten, ik voelde mij geradbraakt.

Ik heb dat toen nooit aan iemand vertelt toen, ik durfde dat niet. Iedereen zou zeggen dat het mijn schuld was. Ook niet aan mijn vader, die had mij bij het begin voor die relatie gewaarschuwd, maar ik wou niet luisteren, ik wist het beter, ik was verliefd en ik was toen ook nog een puber.